Wycieczka do kraju wielu kontrastów
Wycieczka do Tadżykistanu i wycieczki do Azji to spotkanie z ogromną różnorodnością krajobrazów i ludzi. Tadżykistan to młode państwo leżące w Azji środkowej. Jego granice z Uzbekistanem, Kirgistanem, Chinami i Afganistanem wpływają na klimat i atmosferę wewnątrz kraju. Prawie cała jego powierzchnia zajmowana jest przez góry! Większa część terytorium leży powyżej 3000 m n.p.m. Górskie widoki są tu zachwycające. Centrum kraju zajmują góry Ałajskie, na południu zaś królują góry Pamir. Północ to wspaniała, urodzajna i zielona Kotlina Fergańska. Przez kraj przepływają dwie największe rzeki Azji środkowej: Amu-daria i Syr-daria, dając ludności szansę przetrwania w tym trudnym górskim i suchym krajobrazie.
Do Tadżykistanu najlepiej przyjechać w czerwcu i na przełomie września i października. Uciążliwa temperatura wówczas nieco spada, dając szansę na przyjemność z podróży. Pamiętajmy, iż temperatury w kraju są zróżnicowane i zależne od wysokości terenu. Warto dokładnie przeanalizować trasę wycieczki, nie zapominając również, iż jest to kraj narażony na trzęsienia ziemi. Wyruszając w trasę z biurem Prestige Tours, można spać spokojnie. Dokładnie wszystko sprawdzimy i krok po kroku wybierzemy to co najlepsze.
Wycieczka zawiedzie nas do nowoczesnej stolicy kraju. Będąc w Duszanbe, nasz wzrok będą przykuwać monumentalne, eleganckie budowle. Moglibyśmy pomyśleć, że to stolica jakiegoś zachodniego państwa. Jednak różnica jest przykra i zauważalna: tutejsze budynki w większości stoją puste, uzyskując jedynie funkcję i charakter propagandowy. Tadżykistan już w I wieku p.n.e. znajdował się w obrębach imperiów. Dopiero w VII wieku ziemie zostały podbite przez Arabów, by od wieku IX znaleźć się pod władzą perskiej dynastii. Dzięki temu nastąpił w kraju rozwój kultury i sztuki. Plemiona tadżyckie wkraczają w X wieku, by następnie ustąpić Mongołom. W roku 1868 północna część Tadżykistanu została przyłączona do Carskiej Rosji. Jednak podporządkowanie kraju nie było proste. Dopiero w roku 1921 Związek Radziecki zdołał stłumić trwające od 1917 roku powstanie i ostatecznie podporządkować sobie kraj. Podczas rosyjskiego panowania władze nie przeprowadziły w kraju żadnych znaczących inwestycji. Region był dyskryminowany gospodarczo, co powodowało, że poziom życia ludności utrzymywał się na bardzo niskim poziomie. W momencie uzyskania niepodległości w 1991 roku sytuacja w kraju nadal była trudna. Trwały masowe demonstracje przeciwko prezydentowi, rozpoczęła się również wojna domowa, która doprowadziła do ogromnych zniszczeń. Opozycja domagała się utworzenia w kraju państwa islamskiego. Wojna domowa pochłonęła około sześćdziesięciu tysięcy ofiar. Pokój nastał w 1997 roku, jednak kraj do dziś boryka się z trudnościami, nie mając wielkiego znaczenia na arenie międzynarodowej. Dopiero otwarcie rosyjskiej bazy wojskowej w roku 2004 spowodowało zmianę sytuacji. Rosyjska baza jest traktowana jako gwarant stabilności w tym zniszczonym kraju. To zaczęło budzić do życia gospodarkę. Wydawałoby się, iż podpisany pokój rozwiąże wszelkie kłopoty, jednak sposób sprawowania władzy do dziś budzi kontrowersje i pozostawia wiele do życzenia. Tak więc autorytarne rządy prezydenta jak trwały – trwają nadal. I na ten moment trudno wypatrywać w przyszłości większych zmian. Ciężko też liczyć na zmianę materialnej sytuacji wielu obywateli, zwłaszcza tych mieszkających na dalekiej prowincji, między potężnymi łańcuchami gór Pamir i Hindukusz. Posiadając tadżycki paszport, trudno jest wyjechać z kraju w poszukiwaniu lepszych perspektyw. Jedynie Turcja, Rosja, Kirgistan i Ukraina nie wymagają wizy dla obywateli Tadżykistanu. Warto jednak podkreślić, iż rządy twardą ręką w przypadku kraju posiadającego takie położenie, gdzie wpływy islamskich fundamentalistów mogą okazać się wyjątkowo silne, przyczynia się do jego stabilności.
Tadżykistan to także wyjątkowe Jezioro Iskandarkul, po tadżycku „Jezioro Aleksandra” (Wielkiego), prawdziwa perła przepięknych, surowych gór Fańskich. W wodzie o jadeitowym kolorze odbijają się górskie szczyty. Jeszcze do niedawna ciężko było się tu dostać. Stan dróg w Tadżykistanie nadal pozostawia wiele do życzenia. Jednak po ogłoszeniu przez prezydenta roku 2018 – Rokiem Turystyki – w regionie wiele zaczyna się zmieniać. Są bazy noclegowe, możliwość zjedzenia posiłku i przede wszystkim — łatwość dojazdu samochodem terenowym. Jeżeli jeszcze nie mieliśmy okazji spróbować tadżyckiej kuchni – tu znajdzie się na to czas. Plow, pierogi muton, kurutob – to tylko jedne z wielu egzotycznie brzmiących nazw potraw. Kontakt z przyrodą powoduje, że kontemplujemy, zapominamy o wszystkim i tracimy poczucie czasu. Bo przecież, tak naprawę nie musimy się nigdzie spieszyć. W takich miejscach czas płynie w swoim tempie, uświadamiając nam islamską zasadę, że wszystko jest inshallah, jak bóg da.
Tadżykistan wycieczka odkrywa przed nami ten młody, powoli rosnący w siłę kraj. Spektakularna rozbudowa stolicy doprowadziła do powstania luksusowych hoteli, strzelistych biurowców, pałacu prezydenckiego i innych okazałych gmachów rządowych. Ta wizytówka kraju niewątpliwie robi wrażenie. Jednak na nas największe wrażenie robi bezmiar gór, długa i piękna droga Pamir Highway, i mimo tak trudnej sytuacji większości społeczeństwa – oddanie i bezinteresowna ludzka chęć niesienia pomocy. Będziemy czuć się bezpiecznie, doceniając życzliwość mieszkańców, którzy zawsze chętnie wskażą drogę, nakarmią, poczęstują herbatą i zwyczajnie dodadzą odwagi na dalszy czas. Będziemy ich żegnać, ściskając im dłoń i przykładając swoją lewą rękę do naszego serca. Tak żegnają się Tadżycy. Odkryj z nami ten wyjątkowy kraj.
