Wyprawa do Angoli – jednego z najdroższych krajów świata
Zapraszamy do Angoli – kraju różnorodności, bogatej kultury i niesamowitych atrakcji turystycznych! Ten urokliwy kraj leżący na zachodnim wybrzeżu Afryki zachwyca swoją niezwykłą mieszanką krajobrazów, od bajecznych wybrzeży Atlantyku po malownicze góry i dzikie sawanny. Angola ma sporo do zaoferowania, dlatego warto ją odwiedzić i odkryć jej niezwykłe skarby.
Jedną z największych atrakcji Angoli jest Park Narodowy Kissama, który słynie z bogactwa dzikiej fauny i flory. Można tu spotkać słonie, żyrafy, antylopy, lwy i wiele innych gatunków zwierząt. Park Narodowy Kissama to doskonałe miejsce dla miłośników safari i przyrody, którzy pragną zobaczyć dzikie zwierzęta w ich naturalnym środowisku. Park ten odwiedzamy podczas wycieczki egzotycznej z Prestige Tours.
Angola wyróżnia się również swoją bogatą kulturą i fascynującą historią, które można poznać podczas wizyty w Muzeum Historii Angola w Luandzie. To jedno z najważniejszych muzeów w kraju, gdzie można zapoznać się z historią Angoli, tradycjami i sztuką lokalnych społeczności.
Angola to kraj, który zachwyca swoją różnorodnością krajobrazów, niezwykłymi atrakcjami turystycznymi i bogatą kulturą. Dlatego warto odwiedzić ten magiczny kraj i poznać jego niezwykłe skarby.
Plemiona Angoli
Podczas wypraw z Prestige Tours odwiedzimy plemiona południa Angoli.
1/ Plemię San (Buszmeni), Plemiona Angola
Buszmeni to najstarsi mieszkańcy południowej Afryki, gdzie żyją od co najmniej 20 000 lat. Buszmeni mówią różnymi językami, z których każdy zawiera dźwięki „kliknięcia”. Są myśliwymi i zbieraczami, a tradycyjnie około 70-80% ich diety składa się z pokarmu roślinnego, w tym jagód, orzechów, korzeni i melonów, zbieranych głównie przez kobiety. Pozostałe 20/30% stanowi mięso, na które polują mężczyźni używający zatrutych strzał i włóczni podczas polowań, które mogą trwać kilka dni. Z drewna, które zbierają, budują własne tymczasowe domy. Znają około 400-500 lokalnych roślin i ich zastosowania oraz miejsca, w których rosną – zapewniając nie tylko zrównoważone odżywianie, ale także wilgoć z korzeni nawet w czasie suszy. Rośliny stosuje się w sposób podobny do zachodniej fitomedycyny do leczenia ran i chorób; inne rośliny są raczej częścią ceremonii uzdrawiania, podczas których uzdrowiciel spala rośliny, aby wywołać deszcz, wprowadza się w trans, aby wyleczyć dolegliwość lub wykonuje zaklęcia przynoszące płodność. Zakres leczonych dolegliwości obejmuje rany, w tym ukąszenia węży, przeziębienia, bóle brzucha, bóle zębów lub głowy, biegunkę, ale także infekcje, takie jak malaria, gruźlica czy kiła.
2/ Plemię Dimba (Mudimba), Plemiona Angola
Plemię Dimba jest bardzo dobrym przykładem tego, że za parę lat może już nie być możliwe oglądania autentycznych plemion, gdyż większość przedstawicieli Dimba już czerpie z kultury zachodniej: zakrywają swoje będąc całkowicie ubranym. Mieszkańcy Dimba są pasterzami bydła, a także zajmują się polowaniem i rolnictwem na własne potrzeby. Kobiety Dimba nadal budują i używają koszy z wieloma ciekawymi geometrycznymi wzorami: są to na przykład ścięte kształty stożkowe i cylindryczne, spirale, różne figury geometryczne, złożone wzory, przekształcenia w płaszczyźnie i fryzy. Te niezwykłe praktyki matematyczne zastosowane przy budowie koszy wzbudziły zainteresowanie z punktu widzenia badań etnomatematycznych. Dimba ozdabiają fasady swoich domów geometrycznymi wzorami. Dominującymi kolorami tych rysunków są biel, czerń i czerwień; które pozyskują z glin znajdujących się w korytach rzek. Ich zdobione domy są prostokątne, przestronne. Żyją w klanowej strukturze plemiennej, na której czele stoi najstarszy mężczyzna. Zamężne kobiety Dimba mają dwa różne style fryzur: styl „afro” – zwykle spotykany u starszych kobiet lub matek z dziećmi – i styl „trzech grzebieni”, mniej imponujący niż styl „afro”. Dziewczęta Dimba noszą peruki z koralikami (czasami zakrywające twarz) podczas uroczystości weselnych, co oznacza, że mają już pierwszą miesiączkę, ale nie są jeszcze gotowe do małżeństwa. Dziewczyna będąca w trakcie „fico” – inicjacji – nosi pas z włókien roślinnych, który wskazuje, że wkrótce stanie się kobietą i będzie gotowa do wyjścia za mąż.
3/ Plemię Hakaona (Muhakaona), Plemiona Angola
Zajmują południową krainę odizolowaną pustyniami i górami od reszty kraju i zachowali swoją etniczną indywidualność i kulturę. Przez niektórych są nazywani Black Himba (Czarni Himba), ale jest to dla nich trochę obraźliwe. Są odporni na zmiany, ponieważ nadal żyją i ubierają się w ściśle tradycyjny sposób. Zajmują się rolnictwem na własne potrzeby i hodowlą zwierząt. Ich damskie fryzura zwana „kapapo”wykonana jest z mieszanki krowiego łajna, tłuszczu i ziół dla uzyskania zapachu. Dlatego dziewczyny lubią wykorzystywać naturę do tworzenia bransoletek, które noszą na ramionach i nogach. Kiedy nie pracują, lubią świętować. Ich impreza to odurzająca mieszanka śpiewu i klaskania – taniec Mucuwana. Mieszkańcy Muhakaona to głównie hodowcy bydła, którzy hodują kozy, ale swoje bogactwo uzależniają od liczby swojego bydła. Uprawiają także warzywa, takie jak kukurydza i proso. Ich główną dietą jest kwaśne mleko i owsianka kukurydziana (oruhere ruomaere). Ich dietę uzupełniają także mąka kukurydziana, kurze jaja, dzikie zioła i miód. Tylko sporadycznie i oportunistycznie zwierzęta gospodarskie są sprzedawane za gotówkę. Ludzie Muhakaona są poligamistami, a przeciętny mężczyzna Muhakaona jest mężem dwóch żon jednocześnie. Praktykują także wcześnie aranżowane małżeństwa. Młode dziewczęta Muhakaona wychodzą za mąż za mężczyzn wybranych przez ich ojców. Dzieje się tak od początku okresu dojrzewania, co może oznaczać, że dziewczęta od 10. roku życia wychodzą za mąż. Wśród ludu Muhakaona zwyczajem jest obrzezanie chłopców przed osiągnięciem dojrzałości płciowej jako tzw. rytuał przejścia. Po ślubie chłopiec Muhakaona jest uważany za mężczyznę, w przeciwieństwie do dziewczynki Muhakaona, która nie jest uważana za pełnoprawną kobietę, dopóki nie urodzi dziecka. Małżeństwo z Muhakaoną wiąże się z transakcjami, której walutą jest bydło, co jest źródłem ich gospodarki. Dochodzi do negocjacji między rodziną pana młodego a ojcem panny młodej i uzyskuje się odpowiednią cenę w zależności od statusu ubóstwa obu rodzin. Standardową praktyką jest ofiarowanie jednego wołu, ale ofiaruje się więcej bydła, jeśli ojciec pana młodego jest zamożny i jest w stanie zaoferować więcej.
4/ Plemię Humbi, Plemiona Angola
Społeczność Humbi liczy około 150 000 osób w Angoli. Najbardziej znane są z fenomenalnej fryzury, która określana jest jako „słoniowe uszy”. Dziewczyna która stanie się dojrzała, a więc bedzie już po pierwszej miesiączce, uroczyście może już czesać się na wzór „słoniowych uszu”. Nosi je około miesiąca. W późniejszych latach swego życia taka fryzura pojawia się już tylko na uroczystościach. W zależności od terminu uroczystości, kobiety nakładają różne fryzury, by w ostatnim etapie mieć tą najbardziej charakterystyczną. Ziemie Humbi to największe skupisko baobabów w świecie. Tu też znajduje się największy (najwyższy jest na Madagaskarze) baobab! Nasiona tych drzew są chętnie zjadane przez przedstawicieli tego plemienia. Z nasion produkuje się również mydło. Humbi zajmuje się również hodowlą bydła i trzody.
5/ Plemię Himba, Plemiona Angola
Wiem, że część mogła oglądać Himba od strony Namibii??, bo plemię to mieszka na granicy z tym krajem. Ale to właśnie po stronie Angoli ma najmniej skomercjalizowany charakter! Nie wyjdą od razu, jak zobaczą odwiedzających z pamiątkami, itp. Tu, w Angoli, można zobaczyć ich jeszcze bardziej autentycznych! Kobiety i dziewczęta zwykle mają więcej zajęć niż mężczyźni i chłopcy, takich jak noszenie wody do wioski, tynkowanie domów z drewna mopane tradycyjną mieszanką czerwonej gleby gliniastej i środka wiążącego krowi nawóz, zbieranie drewna na opał. Odpowiedzialność za dojenie krów i kóz spoczywa także na kobietach i dziewczętach. Kobiety i dziewczęta opiekują się dziećmi, a jedna kobieta lub dziewczynka opiekuje się dziećmi innej kobiety. Do głównych zadań mężczyzn należy zajmowanie się hodowlą bydła, hodowlą zwierząt w miejscach, gdzie mężczyźni często przebywają z dala od domu rodzinnego przez dłuższy czas, ubojem zwierząt, budownictwem i odprawianiem narad z wodzami plemiennymi wiosek. Kobiet mają na sobie spódnicę, wykonaną ze skór cielęcych. Sandały damskie wykonane są ze skóry bydlęcej, podczas gdy męskie są wykonane ze starych opon samochodowych. Kobiety, które rodziły, noszą mały skórzany plecak dołączony do ich tradycyjnego stroju. Himba, zwłaszcza kobiety, słyną z pokrywania się pastą otjize, kosmetyczną mieszanką tłuszczu maślanego i pigmentu ochry - oczyszcza to skórę co przy niedoborze wody i chroni przed niezwykle gorącym i suchym klimatem, jak jak również ukąszeniami owadów. Mieszanka kosmetyczna, często perfumowana aromatyczną żywicą krzewu omuzumba, nadaje ich skórze i warkoczom charakterystyczny pomarańczowy lub czerwony odcień. Dziewczynki mają dwa warkocze, z kolei chłopcy jeden. Kobiety, które są zamężne od około roku lub mają dziecko, noszą ozdobne nakrycie głowy zwane „erembe”, wykonane z owczej skóry, farbowane i kształtowane pastą otjize. Niezamężni młodzi mężczyźni nadal noszą jeden pleciony warkocz sięgający do tyłu głowy, podczas gdy żonaci mężczyźni noszą czapkę lub nakrycie głowy i niesplecione włosy pod spodem.
6/ Plemię Mwila (Muila), Plemiona Angola
Mieszkańcy Mwila słyną z podążania za tradycyjną afrykańską kulturą, co przejawia się w stylowych fryzurach, unikalnym sposobie zakładania sukienek i specjalnym ozdabianiu ciała ozdobami (biżuterią).
Mają wodza plemiennego, który służy jako głowa plemienia, a po nim jest naczelnik. Pod przewodnictwem naczelnika służą starsi. Konflikty rozwiązują starsi i wódz. Często wzywa się także wróżbitę.
Kobiety pokrywają włosy czerwoną pastą zwaną „oncula”, wykonaną z pokruszonego czerwonego kamienia. Nakładają także na włosy mieszankę oleju, pokruszonej kory drzewnej, suszonego krowiego łajna i ziół. Poza tym ozdabiają włosy koralikami, muszlami cauri (prawdziwymi lub plastikowymi), a nawet suszoną żywnością.
Ogolenie czoła jest uważane za oznakę piękna. Warkocze przypominające dredy nazywane są „nontombi” i mają ściśle określone znaczenie. Kobiety lub dziewczęta mają zwykle cztery lub sześć nontombi, ale gdy mają tylko trzy, oznacza to, że ktoś zmarł w ich rodzinie.
Kobiety Mwila słyną także z naszyjników z błota, które są ważne, gdyż każdemu okresowi ich życia odpowiada określony rodzaj naszyjników. Kiedy są młode, dziewczęta noszą ciężkie czerwone naszyjniki wykonane z koralików pokrytych mieszanką ziemi i błota.
Po ślubie zaczynają nosić zestaw ułożonych w stos naszyjników z koralików, zwanych „vilandą”. Kobiety nigdy nie zdejmują naszyjnika i muszą z nim spać.
7/ Plemię Vatwa (Tua), Plemiona Angola
Cechy fizyczne wielu Vatwa przypominają San (Buszmenów), mimo że ich ubiór jest podobny do Himba, dominującego plemienia na tym obszarze, które uważa je za gorszą grupę etniczną, ponieważ nie posiadają bydła. Mówią dialektem Herero – podobnie jak Himba i Hakaona – a ich gospodarka opiera się na polowaniu i zbieractwie. Niektórzy mężczyźni są świetnymi kowalami, wytwarzającymi groty strzał, motyki i bransoletki dla sąsiednich plemion. Podobieństwo do Himba w ubiorze i wyglądzie wynika z historycznych wydarzeń. W czasach kolonialnych dawali się mocno we znaki Portugalczykom, którzy organizowali przeciw nim w ramach zemsty wyprawy, podczas których dochodziło do mordów. Vatwa wpadli wówczas na pomysł, by upodobnić się wyglądem do Himba, bo ci i tak ich nie odróżnią. Na pierwszy rzut oka nie da się ich rzeczywiście odróżnić. Organizują się w małych społecznościach składających się z około 20–30 członków, na których czele stoją starsi mężczyźni i kobiety. Vatwa robią lalki z drewna i lin roślinnych, ozdabiając je kawałkami importowanych ubrań, nasionami i szklanymi koralikami wymienianymi na dziki miód i dziczyznę. Lalki te są przeznaczone do zabawy i dziewczynek, ale wymieniają je również na żywność lub importowane ubrania z innymi grupami etnicznymi.W porze suchej rodziny Vatwa często śpią na świeżym powietrzu.